woensdag, januari 16, 2008

SC Ten Boer - SV Z! : 3½ - 4½

Ook tegen Schaakvereniging Z! heeft Ten Boer net niet het hoofd boven water kunnen houden. De bezoekers uit Groningen keerden met de kleinst mogelijke overwinning huiswaarts.
Donkere wolken pakken zich samen boven de arme club uit Ten Boer. Gelukkig hebben we ons toernooi nog!



SC TEN BOER - SV Z! : 3½ - 4½

1. Roelof Kroon (z)(2116) - M. v.d. Raad (w)(1850): 1-0

2. Klaas Dijkhuizen (w)(1833) - R. Broekman (z)(1730): 1-0

3. Albert Prins (z)(1733) - H. Berger (w)(1587): 0-1

4. Jan Pilon (w)(1790) - H. Zuethoff (z)(1686): ½-½

5. Piet Beetsma (z)(1652) - A. Merenga (w)(1652): ½-½

6. Baudewijn Michel (w)(1636) - J. de Groot (z)(1544): 0-1

7. Gerard Zijlema (z)(1555) - H. van Heuveln (w)(1512): ½-½

8. Harm Buter (w)(1471) - E. Draaisma (z)(1658): 0-1

Van enkele partijen heb ik iets gezien: Roelof wist, door stug volhouden, een subtiel lopereindspel op de lange duur tot winst te brengen. De tegenstander van Klaas had na tientallen zetten met zwart gespeeld te hebben nog steeds zijn dametoren op a8 en zijn dameloper op c8 staan. Dat werd dus afgestraft. Baudewijn werd (kennelijk) verrast door een schaakgevend paard dat niet genomen kon worden, maar dat wel ondertussen ook even zijn dame aanviel. Einde verhaal. Harm verloor en ook Jan zou verloren hebben, in een eindspel van toren, paard en twee pionnen (Jan) tegen twee torens en drie pionnen (tegenstander), ware het niet dat de laatste even een kwaliteit weggaf. Remise dus. Gerard en Piet speelden remise, maar van die partijen heb ik heel weinig meegekregen.

En dan die Albert... Ik ben met een inktzwart NOSBO-seizoen bezig: voor zover ik me kan herinneren, het slechtste ooit. Afgezien van twee redelijke remises (tegen Van der Linde en Middelstum), in twee partijen waarin het evenwicht niet echt werd verbroken, bereikte ik tegen Delfzijl en Roden totaal gewonnen stellingen, maar faalde geheel in de afwerking. Gisteravond kreeg ik via een pionoffer in de opening een superieure en zo goed als gewonnen stelling, die eigenlijk alleen maar wachtte op de finishing touch: maar ja, dan kun je bij Albert momenteel lang wachten... Ik ruilde te veel af en koos in ieder geval niet voor een doortastende voortzetting, die er toch echt wel was. Het voordeel verwaterde langzaam maar zeker en wit kreeg tegenkansen. Toch had ik toen nog steeds een kansrijk eindspel kunnen ingaan (dat ik later in de analyse ook won), maar meende op dat cruciale moment een mogelijkheid te zien mijn pion terug te winnen. Dat bleek meteen een fatale fout te zijn, aangezien wit ineens, als bij toverslag, een winnende zet in de schoot geworpen kreeg: een mogelijkheid waarvan hij uiteraard dankbaar gebruik maakte. Laten we het er maar op houden dat de leeftijd een rol gaat spelen....

Gisteren mailde ik nog aan een goede bekende dat het me maar zelden meezit (bij het schaken dan, verder mag en zal ik niet klagen): sta ik op winst dan is het nog zeer de vraag of ik wel win en sta ik ook maar iets minder dan verlies ik gewoon! Hoezo ook eens geluk hebben??

Tijdens al deze, hierboven beschreven smartelijke gebeurtenissen, waarvan de verwerking weer geruime tijd in beslag zal gaan nemen, speelden ook nog twee clubleden tegen elkaar, voor de onderlinge competitie:

Wim van Dijken (w) - Wopko Dijkema (z): ½-½


Terzijde:

Dan nog maar even (als troost) een leuke foto, onder het motto:

KATTEN & SCHAKEN

Met zwart zien we hier een speler aan het werk, waartegen ik, zoals de zaken nu staan en als ik écht mijn dag zou hebben, misschien een kansje op remise zou maken.

1 opmerking:

Anoniem zei

mooie foto!

groot katten- en schaakliefhebster

Hennie Maris.